De avonturen van een thuisblijfmama in het buitenland!

Even bijkletsen: Niet naar Portugal en nu..

persoonlijk even bijkletsen

Na 3 weken wegens omstandigheden offline te zijn geweest. Begin ik vandaag weer met bloggen en jongens wat heb ik het bloggen gemist. Soms vond ik het wel even lekker om niet met mijn blog bezig te zijn, maar het kriebelde wel om niet telkens mijn gevoelens online te gooien. Ook heb ik heel veel lieve berichtjes gekregen van mensen die toch wel een beetje bezorgd om mij waren. Heel veel dank hiervoor, dit deed mij heel goed.

Even bijkletsen:

Tja ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen, dus ik begin maar gewoon met schrijven en zie wel waar het heen gaat.

Zoals jullie misschien wel weten bestonden november en december voor mij (ons) vooral in het teken van verhuizen. Dozen/koffers inpakken, verkopen van spullen, zaken regelen om alles rond maken voor het nieuwe avontuur in Portugal. Waar Richard mijn vriend per 1 januari zou gaan starten voor zijn werk.

Omdat het bedrijf waar Richard voor werkt nog geen woning voor ons had gevonden, leek het ons verstandig om al eerder naar Portugal te vertrekken. Zodat we zelf ook op zoek konden gaan naar een voor ons geschikte huurwoning. Op de kalender hadden we voor onszelf als vertrekdatum uiterlijk 22 december gegeven. Net voor de kerst want dan zouden we heel, heel misschien in ons ‘nieuwe’ huisje kerst en oud & nieuw kunnen vieren.

Helaas hadden we tegen 22 december nog steeds geen confirmatie gekregen over het hoe en wat. Na veel heen en weer gebel. Kregen we uiteindelijk op 20 december het verlossende antwoord. Dit was helaas niet het antwoord wat we wilden horen en verwachtte. Want.. Richard kon niet meer naar Portugal toe en het bedrijf waar hij voor werkt had nog geen andere vervangende bestemming voor hem gevonden.

Nou daar zit je dan In Lanzarote met een kindje en een kat, in een huis waar je maar tot het einde van de maand in kan blijven (welgeteld nog 11 dagen) en vriendlief (nog) zonder werk. Alles opgezegd, verkocht, weggegooid en ingepakt. Nou ik kan je vertellen dat de hoop en moed je dan gewoon even in de schoenen zakt. Vooral ook omdat we op dat moment ook niet wisten of Richard nog een (nieuwe) bestemming zou krijgen en natuurlijk ook de vraag waar we dan eventueel heen zouden moeten verhuizen.

Daarnaast kregen we ook nog eens 2x slecht nieuws van het thuisfront in Nederland waar ik vanwege privacy redenen niet verder op inga. Dus je snapt misschien nu wel waarom mijn hoofd even niet naar bloggen stond.

Tja en dan is het kerst.. ‘The most wonderful time of the year’. Nou helaas dit jaar niet voor ons. We hebben gewoon een paar pizza’s in de oven gegooid en een kerstfilm opgezet. We wilden het dolgraag vieren maar helaas.

Net na de kerst werden we gebeld dat we naar de Costa del Sol zouden gaan. Hoera, dit was/is echt iets wat we heel graag wilden en wat ook al heel lang op onze reiswensenlijst stond/staat. Maar toen.. was er weer een ‘maar’. We konden hier pas vanaf 1 april heen (hopelijk is dit geen grap). Tja, weer een domper want dat betekende dat Richard nog ruim 3 maanden zonder werk zit.. En ja geen werk dat is gewoonweg geen optie want ook wij moeten rekeningen blijven betalen zoals ieder ander mens.

zon zee en palmbomen

Uiteindelijk is er op 29 december geregeld dat Richard tot 1 april in Lanzarote kan blijven werken. We hebben toen als de wiedeweerga contact opgenomen met de huisbaas in de hoop dat het ‘ons’ huisje nog niet verhuurd was. Gelukkig zou de huisbaas het huis gaan renoveren, dit zou hij uitstellen dus we kunnen gelukkig tot 1 april in het huisje blijven wonen. Ook gelijk het internet bedrijf gebeld dat we het contact toch maar niet opzeggen. Want hé, ik heb wel internet nodig anders kan ik niet bloggen he! En zo zijn er nog meer zaken die snel voor het nieuwe jaar geregeld moesten worden.

Dus tja.. nu zitten we nog 3 maanden tussen de ingepakte koffers en dozen.. want tja alles uitpakken heeft ook geen zin omdat we niet in Lanzarote blijven. Het huisje voelt helaas niet meer als thuis omdat alles al is ingepakt en verkocht.

Zoë gaat gelukkig heel goed met de situatie om, al snapt ze niet helemaal waarom we nu niet naar ons ‘nieuwe’ huisje gaan verhuizen. Ook was de belofte dat we in Portugal een grote meisjes fiets zouden kopen. (haar fietsje hadden we hier op de rommelmarkt verkocht en was ze toch wel heel verdrietig om) Hier zal ze dus ook nog even geduld voor moeten hebben.

Onze hoop is nu gevestigd dat we heel snel horen wanneer we precies naar de Costa del Sol kunnen gaan. Tot die tijd proberen we hier op Lanzarote er maar het beste van te maken. (het weer zit namelijk ook niet mee, de laatste week staat er gigantisch veel en koude wind, met ook nog eens regen)

Een heel verhaald met een dubbel gevoel. We hebben het ontzettend naar ons zin (gehad) op Lanzarote. Het boek hadden we voor onszelf al een beetje dichtgeklapt om een nieuw avontuur aan te gaan. Hopelijk is 2018 ons goed gezind en mogen we eind maart begin april toch nog naar de Costa del Sol. Ik ga in ieder geval heel hard duimen!

Heel veel liefs Sylvia?

De About last week van de eerste week van Januari zal woensdag online komen te staan. 

VOLG MIJ OOK VIA:

Persoonlijk | 24 reacties | 8 januari 2018 |

Comments




CommentLuv badge